Lit

Lit.
Lit jest pierwiastkiem chemicznym, najlżejszym z metali. 
Człowiek powinien dostarczać organizmowi dziennie ok. 1 mg litu.

Lit jest idealny w chorobie afektywnej dwubiegunowej (zwanej również chorobą maniakalno-depresyjną lub po prostu depresją maniakalną) w okresach manii związanej z gonitwą myśli, pobudzeniem. Działanie jonu litu jest często spektakularne; okresy ciężkich manii i depresji przestają występować, a chory przywrócony jest niemal do całkowitego zdrowia. Lit chroni mózg przed uszkodzeniami, a także stymuluje wzrost nowych neuronów.

Warto zaznaczyć, że lit wzmaga działanie magnezu oraz niesterydowych leków przeciwzapalnych, wydłuża życie, pozytywnie wpływa na choroby cywilizacyjne, ma korzystny wpływ na układ krążenia i zapobiega chorobie wieńcowej. Działa przeciwzapalnie i przeciwświądowo. Odgrywa też pewną rolę w pracy szpiku kostnego, zapobieganiu chorobom serca, a także cukrzycy i nadciśnieniu. Współtworzy substancje regulujące krzepliwość krwi i transportuje witaminę B12 do mózgu. Lit jest bardzo pomocny w leczeniu ADHD, a także stresu po traumatycznych przejściach oraz długo utrzymującego się przewlekłego stresu, np. w chronicznym przewlekłym zmęczeniu będącym następstwem wypalenia zawodowego. Pomaga w walce z nałogami takimi jak alkoholizm i narkomania.

Jest też sojusznikiem w chorobie Alzheimera (demencji) a także w chorobie Parkinsona. Lit jest potencjalnie bardzo skutecznym – i chyba jedynym faktycznie działającym – remedium przeciw stwardnieniu rozsianemu. Wykazano, że zawartość litu u niektórych dzieci ze spektrum autystycznym mieści się w najniższych przedziałach. Stąd też ważne jest przyjmowanie odpowiedniej ilości litu przez kobiety ciężarne.

Tam, gdzie jest sporo litu w wodzie pitnej, ludzie są serdeczniejsi, pogodniejsi, mniej jest awanturników i brutali. W odpowiednich dawkach działa niezwykle relaksująco. Jeśli dorastająca młodzież zaczyna sprawiać problemy zamiast być pociechą dla swoich strudzonych życiem rodziców, to również warto pomyśleć o licie.

Lit jest pierwiastkiem toksycznym. Zwiększone ilości litu powinno się przyjmować pod opieką lekarza. Profilaktyczne spożycie litu powinno wynosić ok. 1 mg na dobę. Znajdziemy go w rybach, a także w papryce, pomidorach i ziemniakach.

Podsumowanie.
Wśród właściwości litu wymienia się:

1. udział w transporcie witamin z grupy B do komórek; zwłaszcza witamin B8, B9 i B12;
2. wspomaganie zachowania płodności;
3. przeciwdziałanie hamowaniu procesu wzrostu u dzieci;
4. zmniejsza ryzyko zachorowania na depresję;
5. wpływ na stymulację tworzenia się krwinek czerwonych;
6. modelowanie i hamowanie działania receptorów NMDA, co chroni przed nadmiarem glutaminianu;
7. zwiększanie właściwości immunologicznych limfocytów i makrofagów;
8. hamowanie postępów choroby Alzheimera;
9. leczenie depresji, choroby afektywnej dwubiegunowej oraz pomaga przy schizofrenii;
10. stymulowanie odbudowy komórek nerwowych — zwłaszcza po udarze czy po uszkodzeniu rdzenia kręgowego;
11. zmniejszanie ryzyka powrotu do nałogu, np. w przypadku leczenia alkoholizmu.